Saadet Partili Tekir’den 6-7 Eylül iletisi: Toplumsal nefret ve öfkenin bumerang üzere olduğu bilinmeli

Muqe

Global Mod
Global Mod
Saadet Partisi Yeniden Lider Vekili Prof. Dr. Sabri Tekir, 6-7 Eylül 1955’te İstanbul’da yaşayan Rum azınlığa karşı yapılan taarruzların yıldönümüyle ilgili açıklama yaptı.

‘’67 yıl evvelden istenmeyen birtakım acı olaylar meydana geldi.’’ Diyen Tekir, ‘’yaşamını kaybeden, meskenleri ve iş yerleri tahrip edilen insanlarımız oldu. Bunların çoğunluğunu gayrimüslim vatandaşlarımız oluşturuyordu.’’ tabirlerini kullandı.

”KEŞKE’ DEMEMEK İÇİN TARİHTEN DERS ÇIKARMALIYIZ’

Tekir tarafınca yapılan açıklama şu biçimde:

Maalesef, bundan 67 yıl evvelden istenmeyen kimi acı olaylar meydana geldi. ömrünü kaybeden, konutları ve iş yerleri tahrip edilen insanlarımız oldu. Bunların çoğunluğunu gayrimüslim vatandaşlarımız oluşturuyordu.


Yaşananlardan ıstırap duymamak mümkün değildir…

Bu topraklarda barış ve müsamahanın hakim olması, üniversal insani bedeller ortasında birlikte yaşanılması temel olmalıdır. Dünyanın neresinde olursa olsun öfke ve nefretin huzur ve barış getirdiği görülmemiştir.

Kıymetli arkadaşlarım; tarihteki başarılarımızdan olduğu üzere yaşanılan bu çeşit acı hadiselerden de ders çıkarmak mecburiyetindeyiz.

Hatırlayalım; 6-7 Eylül Olaylarına giden süreçte, siyasalların ısrarla kullandığı öfke ve nefret lisanı, medyanın ayrımcı ve ötekileştirici lisanı, palavra ve saptırılmış haberler büyük rol oynamıştı…


Sonuçta ise ne yazık ki, “utanç ve acı verici hadiseler” meydana gelmişti.

Bugün de başta Suriyeli mülteci ve sığınmacılar konusu olmak üzere, kimi kişi ve çevrelerce benzeri yanlışlı tavır ve davranışların sergilendiği gözlenmektedir.

Günlük siyasi çıkarlar uğruna toplumsal öfke ve nefreti körüklemenin, dönüp dolaşıp bumerang üzere bir daha kendilerini vuracağının bilinmesi gerekir.

Yarın ‘keşke’ dememeleri yahut demememiz için tarihten yani geçmişte yaşananlardan ders çıkarılması gerektiği hatırlanmalıdır.


İstiyoruz ki bu topraklarda artık öfke ve nefret kaybetsin, barış ve müsamaha hakim olsun; İstiyoruz ki toplumsal farklılıkların zenginliği bize güç katsın, bizi müreffeh kılsın.

ORTA VADELİ PROGRAMLARIN MUMU YATSIYA KADAR BİLE YANMIYOR

2023 yılına ve seçimlere yanlışsız süratle yaklaşıyoruz. Ekonomik gelişmeler, insanımızın canını ve yaşantısını her geçen gün daha fazlaca yakmaya ve acıtmaya devam ediyor.

İktidarın söylemiş oldukleri ile yaptıkları içinde adeta bir uçurum, büyük bir farklılık var! İktidardakiler süslü, ışıltılı ve coşkulu cümlelerle verdikleri vaatlerin ve bulundukları öngörülerin hiç birini maalesef tutturamıyorlar. Görünen o ki tutturabilmeleri de mümkün değildir.


Geçtiğimiz yıl Eylül ayında açıklanan ve bu yılın çabucak hemen birinci üç ayında gayesinden şaşan “Orta Vadeli Program”dan ders alamamış olacaklar ki, bir daha birebir süslü, ışıltılı ve coşkulu sözlerle hayal eseri bir OVP sunuyorlar.

Bilindiği üzere iktidar, bir yıl evvelki OVP’de 2022 yılı TÜFE’sini %9,8 olarak varsayım etmişti.

Bir yıl daha sonra, tıpkı imza ile yayımlanan OVP’de 2022 TÜFE varsayımı ise 6,63 kat yani %600’ü bulan bir sapma göstererek %65 olarak gerçekleşmiştir.

Bir kat değil, iki kat değil, tam 6,6 katlık bir sapma ile bu artış; gerçekte iş bilmezliğin, öngörüsüzlüğün ve miyobik bakış açısının en açık göstergesidir!

2021 Eylül ayında yayımlanan bundan evvelki programda dolar kuru;

-2022 yılı için: 9,27 Lira,

-2023 yılı için: 9,77 Lira

-2024 yılı için ise 10,27 olarak öngörülmüştü.

Yeni programda ise:

-2022 yılı için: 16,62, lira (Şu anda 18,23 lira)

-2023 yılı için: 21,52 lira ve

-2024 yılı içinse; 24,62 lira olarak bir daha belirlendi.

Bir yıl ortayla hazırlanan iki OVP’deki bu büyük sapma, aslında ülkenin ne kadar makûs yönetildiğini, belirsizliğin ne kadar arttığını, yatırım yapmanın, ekonomik açıdan geleceğe itimatla bakmanın ne kadar belirsizleştiğini, ne kadar güçleştiğini göstermesi bakımından enteresan olsa gerek.

Orta Vadeli Programda deklare ettikları amaçların hiç birini tutturamayan AKP’li Erdoğan iktidarı, artık bu milletten 5 yıl daha yetki istemenin uğraşı ortasındadır.

“Enflasyon üç ay daha sonra düşecek” “6 ay daha sonra düşecek” diyerek daima tarih güncellemekten yorulmayan bir iktidar…

Fakat ne bu cümleleri, ne de deklare ettikları Orta Vadeli Programların mumu değil 1 yıl, 6 ay, 3 ay; yatsıya kadar bile aydınlatmaz hale geldi! Istırapla belirtelim ki, yaptıkları artırımlarla önümüzdeki kış mevsiminde insanımızı daha erken uykuya yatırmanın uğraşı ortasında olacaklar. Ve de o denli görünüyor ki, 2023 yılı gayelerinin de hiç biri tutturulamayacaktır.

Millet yarınından tasa ederken, 2023 amaçlarının hiç biri tutmayan AKP’li Erdoğan iktidarı, artık de 2053, 2071 hayallerini dizayn etmeye ve anlatmaya çalışmakta devam ediyor.

FAKİRLEŞTİREN BÜYÜME

Cumhurbaşkanı Erdoğan, iktisatta kabul görmüş tezlerin dışına çıkarak kendi modelini ortaya koyduğunu tez ediyor.

Ancak, (Nass kamuflajı ile) ortaya konan bu model yoluyla “Halkını Fakirleştirerek Büyüme” tezini uygulamalı bir biçimde bu ülke insanına yaşatıyor ve bunu ispat etmeye çalışıyor.

Evet, sayılarda, yalnızca sayılarda büyüyoruz. birebir vakitte büyüdükçe büyüyoruz! Refah düzeyimiz ise bir türlü artmıyor, bilakis azalıyor. Bakınız OVP ile;

-Dış Ticaret Açığı gayesi; 51,8 milyar dolardan, 105 milyar dolara çıkarıldı. (%100’den çok)

-Cari Açık maksadı; 18,6 milyar dolardan, 47,3 milyar dolara çıkarıldı. (%250)

-Enflasyon gayesi; %9,8’den, %65’e yükseltildi. (%600’den çok)

-Bütçe Açığı gayesi; 278,4 milyar liradan, 461,2 milyar liraya yükseltildi. (%60 seviyesinde artırıldı) Yani bütçe açığı ile birlikte büyümüş olduk.

-Bütçeden ödenecek faiz gayesi; 240,4 milyar liradan, 329,8 milyar liraya çıkarıldı. Yani 89.4 milyar lira daha fazla. Ağustos ayı itibariyle, 1 trilyon 676 milyar lira olan iç borç anapara karşılığında 2 trilyon 400 milyar lira faiz ödememiz gerekiyor. Bu açıdan da büyüdük.

-Milletimizin ödeyeceği vergi amacı; 1 trilyon 258 milyar liradan, 2 trilyon 269 milyar liraya çıkarılarak büyütüldük. Ödeyeceğimiz vergi bundan evvelki yıla bakılırsa 1 trilyon lira daha da arttı. Bu bizi nasıl, ve hangi tarafımızla büyütecek daima birlikte bakılırsaceğiz.

Tabii bu ortada iktidarı da tebrik etmek gerekiyor, yüksek sesle bravo demek gerekiyor; nitekim büyümüşüz(!) Yani, büyüyerek mi küçülmüşüz; Küçülerek mi büyümüşüz? Ne manaya geliyorsa, bunu şimdiye kadar yaşadık, sanırım bundan daha sonra da yaşayacağız.

GELİR DAĞILIMINDA TİMSAH MODELİ

Bu büyüme modeli ile halkın büyük bir kesiti yoksullaşırken, küçük bir azgın, çılgın azınlık zenginleşiyor.

Kağıt üstündeki büyüme, dar gelirlinin karnını doyurmuyor. Hayat pahalılığına ise asla deva olmuyor.

İşte son açıklanan enflasyon dataları bunun en açık ispatıdır…

Her fırsatta gençlerin koalisyon hükümetlerini, ekonomik krizleri, yüksek enflasyonu bilmediğini söyleyen Sayın Cumhurbaşkanı, 1998 yılından bu yana bu aziz millete en yüksek enflasyonu göstermeyi ve yaşatmayı başarmıştır.

TÜİK bilgilerine bakılırsa; 2022 yılının birinci çeyreğinde % 7,5, ikinci çeyreğinde ise % 7,6 büyümüşüz.

“Büyümüşüz.” diyoruz, zira bundan bizim haberimiz yok, vatandaşımızın da haberi yok, ve vatandaşın ekseriyetinin hissesine düşen bir şey de yok. Düşeceği de yok.

Çünkü, işgücünün ulusal gelirden aldığı hisse 2020 yılı ikinci çeyreğinde %36,8 iken; 2021 yılının ikinci çeyreğinde %32,6’ya, 2022 yılının ikinci çeyreğinde ise %25,4’e düşmüştür.

Milli gelir artarken çalışan kısmın aldığı hisse azalmış, bu azalışa karşılık sermayenin hissesi artmıştır. Öteki bir deyişle, emeğin ulusal gelirden aldığı hissenin üçte birine yakın kısmı sermaye bölümüne intikal etmiştir. Aslında takdim ettikleri ve uyguladıkları ekonomik modelin gerçek maksadı de bu değil midir?

Bundan birkaç yıl evvel, 2023 yılında ülkemizde kişi başına düşen ulusal gelir 25 bin dolar olacak diyenler, bugün 9 bin 500 dolarla övünür hale geldiler! 12 bin dolardan 9 bin 500 dolara düşürdükten daha sonra.

Sermayenin hissesi ile çalışanlara düşen hissenin yıllar ortasındaki farkına baktığımızda, adeta bir “timsahın çenesi” üzere giderek açıldığını, emeğin hakkının iktidar eliyle sermaye tarafınca yutulduğunu görüyoruz.

Dar gelirliler ve orta sınıf, gelir dağılımındaki bu zalim timsah dişlerinin içinde un ufak olurken, iktidar ise maalesef “timsah gözyaşları” dökmektedir!

“birlikte yürüdük biz bu yollarda” biçiminde müzikler terennüm edilirken; halbuki birlikte yürüdüğü kısımlar sözüyle faiz lobilerini, sermaye sahiplerini ve iktidar seçkinlerini kast ediyormuş.

Şimdi de ; “eğer kendisi giderse devletin tehlikeye düşeceğini, ülkenin huzursuzluğa ve istikrarsızlığa sürükleneceğini, tabir yerindeyse milletin kendisini mumla arayacağını” söylüyor.

Ama, hiç merak edilmesin; yalnızca 1 yılda enflasyonu patlatan, gerçek faizleri uçuran, milleti karın tokluğuna çalışmaya mecbur eden bu kadar iş bilmez bir idaresi kimse mumla aramaz, bundan da, başta kendileri olmak üzere kimsenin kuşkusu olmasın.

Milletimizin şu sıralarda aradığı tek bir şey var; bir modül huzur! Çoluk çocuğuyla meskeninde, rızkını kazanmak için alın teri döktüğü işyerinde, tarlasında, çiftinde çubuğunda bir parçacık huzur ve inanç. Huzurun, itimadın ve umudun adresi ise bizleriz..

Hiç kimsenin kuşkusu olmasın; iktidarımız periyodunda epeyce kısa bir müddetde milletimiz yarar, sistem ve itimat bulacaktır.

MİLLETİMİZ AZ KAZANIYOR, AZ YİYOR; PEKALA SİZ?

20 yılın sonunda gelip duvara toslayan bir iktidar var. Artık bu iktidar milletimizden bir 5 yıl daha yetki istiyor. Üstüne üstlük milletimizden “oldukçaça sabır ve daha fazlaca destek” talep ediyor.

Cumhur İttifakının öteki ortağı ise, Ulusal Çaba vaktinin zorluklarından dem vuruyor. Gazi Mustafa Kemal Paşa ve arkadaşlarının peynir, yumurta ve ekmek yiyerek bu çabayı verdiklerini söylüyor.

Ve ek ediyor; “bugün az yiyen yarın fazlaca yiyecek, bugün az kazanan, yarın fazlaca kazanacak.” diyor. Bu sözün aksi mantıkla devamı herbiçimde şu biçimde gelecekti: “Bugün epeyce kazananlar, epey yiyenler, yarın daha da fazlaca kazanacaklar, daha da fazla yiyecekler.”

Elhak doğrudur; Ulusal Uğraşımız epeyce büyük zorluklara ve imkansızlıklara karşın kazanıldı.

Ve doğrudur; milletimizin sofrasında ne var ise, Ulusal Gayretimizin ileri gelenlerinin sofralarında da o vardı.

Bugün ise kendilerinin itiraf ettiği üzere; Milletimiz az kazanıyor, az yiyor; iktidar ve etrafı ise hem midelerini, hem ceplerini tıpkı vakitte kasalarını tıka basa dolduruyor! tıpkı vakitte milletimizin gözü önünde.

Fakat biz Saadet Partisi olarak, 85 milyon insanımızın daima birlikte huzur ortasında kazanacağı, daima bir arada huzur ortasında yiyeceği bir Türkiye’yi inşa etmeye kararlıyız!