CHP İstanbul Vilayet Lideri Canan Kaftancıoğlu, dün düzenlediği basın toplantısında, CHP’nin ‘80 Günde Devr-i Alem’ kampanyasına ait bilgi verdi. Konut ziyaretlerinin yüzde 50’sinin tamamlanıp çalışmaların devam ettiğini söyleyen Kaftancıoğlu, kampanyaya ait dataları ve izlenimlerini aktardı.
İktidar olduktan daha sonra da beşerlerle bağlantı kurmaya devam edeceklerini belirten Kaftancıoğlu, “80 Günde Devr-i Alem çalışmamızla birlikte İstanbul’daki 2 milyon 273 bin 754 hanenin kapısına, CHP örgütleri tarafınca gidildi ve zilleri çalındı. Şu anda bile bu kapılar, alanda bulunan öbek sorumlularımız tarafınca çalınmaya devam ediyor. Evvelce aşikâr yerlerde çaldığımız kapı, hızımıza kapatılıyordu. Artık karşımıza çıkan vatandaşa ‘Nasılsın’ diyoruz, tenkitlerini alıyoruz, yardımcı olacağımız bir mevzu var ise yardımcı oluyoruz, CHP iktidarında meselelerin nasıl çözüleceğini anlatıyoruz, vatandaşı ikna etmeye çalışıyoruz. Ne keyifli ki vatandaş ikna bu konuda” dedi.
‘VATANDAŞ UNUTULMAKTAN RAHATSIZ’
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a yönelik kelamları niçiniyle hakkında açılan soruşturma kapsamında pazartesi günü tabir vereceğini açıklayan Kaftancıoğlu, şunları söylemiş oldu:
“Umut kapıda diyerek, vatandaşa ulaşma konusunda hepimiz eşit sorumluluk hissiyle bunu yapıyoruz. Bir gün kapınızı genel liderimiz, milletvekilimiz, öbek sorumlumuz, CHP üyesi çaldığında, herkes eşit sorumlulukta bunu yapıyor. Vatandaş artık kendisinin unutulmasından, bilhassa iktidar tarafındaki siyasetçiler tarafınca bir ‘nasılsınız’ bile denmemesinden o kadar rahatsız ki hepimiz bunu deneyimledik. Her bir arkadaşımız, yaptığı konut ziyaretini sisteme giriyor. Her bir hane ziyareti daha sonrasında notlar alınıyor. Öbek sorumluları, herkes, bu bilgiyi gorerek faydalanıyor. Vatandaşın problemini çözmekte bize katkı sunar hale getiriyoruz. İstanbul’da bulunan 4 küsur milyon hanenin yüzde 50-51’inin kapısı çalınmış durumda. İkinci ziyaretler, üçüncü ziyaretler… İktidar olduktan daha sonra da vatandaşla bağlantı kurmaya devam edeceğiz.
‘BUGÜNE KADAR YAPMADIĞIMIZI KAPATACAĞIZ’
Karşımıza çıkan vatandaşa ‘Nasılsın’ diyoruz, tenkitlerini alıyoruz, yardımcı olacağımız bir bahis var ise yardımcı oluyoruz, CHP iktidarında anlattığı problemlerin nasıl çözüleceğini anlatıyoruz, vatandaşı ikna etmeye çalışıyoruz. Ne keyifli ki vatandaş ikna bu bahiste. Vatandaşa yemin ettiğimiz için, vatandaşın meselesini daha kuvvetli bir biçimde duyurabilmek için bu basın açıklamasını yapıyoruz. Vatandaşın gerçekliği İstanbul’da gerçekten haber. İstanbul’un gerçekliği buyken, kimin ne dediği, ne demediği, ne giydiği üzerinden algılar değişirken siyasetin vazifesi, vatandaşın sesini duymak ve duyurmaktır. Şu ana kadar CHP’ye gelen en büyük tenkit; ‘Şimdiye kadar niçin yoktunuz? Bizi makus idareye, yoksulluğa, yokluğa mahkum bıraktınız’. Haklılar. Geçmişten bugüne kadar yapmadığımızı kapatmak için daha fazlaca gideceğiz. Bu eksiğimizi gidereceğiz.
‘İKTİDARA ARACILIK YAPMAKTAN USANDIK’
İktidara aracılık yapmaktan usandık. Her kapıyı çaldığımızda, iktidara oy veren seçmen, ‘Benim ne kapımı çalan var, ne kaygımı goren var, iletin buradan’ diyor. Ben de diyorum ki buradan; şayet o vatandaşın oyuyla iktidara geldiyseniz, o vatandaşın eleştirisi var ise CHP’nin özgüvenli hali üzere dinleyin. Yanlışınız var ise düzeltirsiniz. Niyetiniz yok, o farklı bahis. Fakat o vatandaşla temas kurun. Hangi partiye oy vermiş olursa olsun vatandaş, kendini uzaklaştırılmış, kıstırılmış hissediyor.
‘İNSANLARIN OY VERDİĞİ PARTİ FARKLI, KEDERLERİ AYNI’
Eğitimiyle, çalışmasıyla, üretimiyle zenginleşen de kalmamış İstanbul’da. Yoksulluğun niteliklisi olur mu diyeceksiniz? Dört üniversite bitirmiş, doktorasını yapmış, meskenini geçindirecek ekmek götüremeyen kişi var ise… Bugünün iktidarı Adalet ve Kalkınma Partisi, -hiç bir hususta eşitliğe inanmadığını görüyorum- bir hususta eşitliği başardı. Beşerler yoksullukta eşitlendi. İstanbul’da insanların görüşü, oy verdiği parti farklı, sıkıntıları tıpkı.
‘KADIN KARDEŞİMİZ BAŞÖRTÜSÜNÜ TUTTU’
Bana şahsen kapıyı açan bayan kardeşimiz, kendisiyle dertleşirken başörtüsünü tuttu, ‘Gel, yalnızca bunu diye diye bizi fakirleştirdiler. Ben ister başımı açar ister kapatırım. Benim başörtümle ilgili televizyonlarda konuşacağına, benim çocuğum hasta… Benim sıkıntımla ilgili hiç bir şey yapmıyorlar’ dedi. Bayanlar, yaşadıkları gerçeklik konusunda fazlaca daha kararlı. Yabancı uyruklularla da karşılaşıyoruz. Vatandaşlar, öfkeyi sığınmacılara, yabancı uyruklulara, göçmenlere yöneltmiş durumda. Kapıyı çalıyoruz, ‘Ben minimum fiyata iş bulamıyorum, yarısına Suriyeliyi çalıştırıyorlar’ diyor. Vatandaşın, İstanbul’da bu derece yabancı, sığınmacı bulunması konusunda haklı olduğu noktalar var.
‘BU ÖFKYİ ANLAMAK LAZIM’
Anlamak lazım bu öfkeyi. Zira konuta gidiyoruz, kapıyı çalıyoruz, ‘Ben minimum fiyata iş bulamıyorum. Zira taban fiyatın yarısına Suriyelileri çalıştırıyorlar’ diyor. Kapıyı çalmışız, bir bayan, ‘Restoranda bulaşıkçılık yapıyordum. İşimi de uygun yapıyordum. Eşim hasta. Diğer gelir kaynağımız yok. Lakin benden daha ucuza bir Suriyeli işe alındı’ diyor… Vatandaş kendi ekmeğinin ortağı gördüğü yabancıya kendi sözüyle düşman ve o günden güne vatandaşta artan bir öfkeye sebep olduğunu sohbetlerde ya da aldığımız notlarda görüyoruz.
‘AKP’Lİ BELEDİYELERİN RANT DÖNÜŞÜMLERİ KARŞIMIZA ÇIKIYOR’
bir daha çaldığımız kapılarda karşımıza çıkan gerçeklik, zelzele gerçeği ve kentsel dönüşüm. Son periyotta bilhassa konut ziyaretlerinde, en az bunun kadar, tahminen bundan daha fazla barınma sorunu gündeme getirilmeye başlandı. ‘Ev sahibimle de çok düzgün geçiniriz. hiç bir sorun yok. Makul artırımlarla biz yönetim ederdik. Fakat bu süreçte mal sahibim artırım yaptı. Ödeyemiyorum. Ben, mal sahibimi de anlıyorum’ diyor. Lakin bütün diyaloglar bu türlü olmuyor. Vatandaş demiş; ‘Evim yok, kiradayım, konut sahibi beni çıkarıyor. İstanbul’da çadırda mı yaşayacağım?’ Bu ortada kiracılar mutsuz da mal sahipleri memnun mu? Hayır. İstanbul’da kiraya verecek konutu olanlar da ‘Ben keyfimden kiracı çıkarmıyorum, ben de geçinemiyorum’ dediği için birbirini tetikleyen bir biçimde süreçler devam ediyor. Kentsel dönüşüm dediğimizde, daha doğrusu vatandaştan gelen bildirilerde zelzele gerçekliği aslına bakarsan vatandaşın gündeminde lakin mahrum barınması, beslenmesi o kadar fazlaca ön plana çıkmış ki sarsıntı gerçekliği, vatandaşın bizimle yaptığı sohbetlerde yeri ve konusu gelirse, ‘aslına bakarsanız İstanbul’da bir zelzele olacak, asıl bu biçimde ne yapacağız’ derdi. Lakin öteki sıkıntılar bu kadar yakıcı ki zelzele üzere tedbirli ve öncelikli bir mevzuyu bile vatandaş kendi gündemine alamıyor. Kentsel dönüşümle ilgili esasen barınma sorunu var. Vatandaşın hali ortada. İktidarın yapmadıkları ortada. Bir de bilhassa AKP’li belediyelerin olduğu yerde rant uğruna dönüştürülen ve yapılan ve devam eden çalışmalar da ziyaret ettiğimiz hanelerde çoğunlukla karşımıza geliyor.
‘SAĞLIĞA VE İLACA ERİŞİMDE VATANDAŞLARIMIZ SORUN YAŞIYOR’
Hani diyorlar ya ‘Biz sıhhatte ihtilal yaptık, çığır açtık. Kent hastaneleri yaptık. Beş dakikada randevu alıyorsunuz. Sıhhatte bu kadar ihtilal yapılmışken nedir senin derdin’ diye. Bir kez konuttaki bayan, engelli çocuğu var ise nizamlı bir sureci hiç yok. Randevu almakta kasvet yaşıyorlar. Sıhhate erişimde eza yaşıyorlar. Artık beşerler hem yoksulluktan hem işsizlikten ilaca erişimde sorun yaşıyorlar. Bakın, ilaca erişimde; sıhhate erişimi geçtim artık.
‘UYUŞTURUCU BARONLARI İLE FOTOĞRAF VERİP UYUŞTURUCUYA TEMAS ETMİŞ ÇOCUKLARI GÖRMÜYORLAR’
İstanbul’da kapısını çaldığımız hanelerde bütün ailenin korkusu birebir. Başta fakir semtler olmak üzere İstanbul’un tüm ilçelerinde husus satışı ve kullanması, her insanın bildiği bir sırra dönüşmüş biçimde. Fakir ilçelerde aileler, çocuklarına bulaşması dehşetinin tesiri ile birlikte unsurun hangi fiyat aralıklarında satıldığına, kimlerin nerelerde sattığına ve yaygınlaştırma hallerine kadar tüm süreçlerine hakim vaziyetteler. ‘Çocuklarımızı sokağa top oynamaya göndermekten korkuyoruz. Çocuklara hap satıyorlar. Polise söylüyoruz; polis, Abla ben ne yapayım, yarım saat daha sonra bırakıyorlar diyor. Benim çocuğumun hatası ne, yoksulluk mu’ diyor. Bu işin vebali, uyuşturucu baronları ile fotoğraf verip de uyuşturucuya temas etmiş çocukları görmeyen siyasi iktidardadır.
‘İSTANBUL HALKI, ‘ARTIK İKTİDAR DEĞİŞSİN’ DİYOR’
İstanbul halkı, artık belirsizlik, tasa, güvencesizlik durumunda bir, iki ayda, mevcut siyasi iktidarda söylenen kelamlar, verilen vaatler ne olursa olsun gerçekliğinin değişmeyeceğinin farkında. İstanbul halkı, ‘Artık iktidar değişsin’ diyor. ‘Oy verdim lakin elim kırılsın’ diyenler de var. Kırılmasın. Onlar, ülkeye hizmet edecekler inancıyla oy verdi. Oy veren seçmenin oyuna ihanet edenlerdir hatalı olan. İstanbul halkı, ‘Bir an evvel seçim olsun, bir an evvel bizim sıkıntılarımızı goren, siyaseti kendisini ve etrafını zenginleştirmek için değil benim problemlerimi çözmek için yapacak iktidar gelsin’ temennisinde.
İstanbul’da ziyaret ettiğimiz haneler, Türkiye’deki seçmenin yüzde 10’unun üzerinde. ‘80 günde bitirebiliriz’ dedim, ama mahkemeler, cezalar oldu. Vatandaşın gündemi haricinde bizleri meşgul ettiren gündemler oldu. Yaklaşık 60 günde yüzde 50’yi yaptık. 80 günde tamamını bitiremeyeceğiz. Bizlerden çalınan günleri hesaba katarak 100 günde bitireceğiz. İkinci mesken ziyaretlerine başlayacağız. Bu konutların yaklaşık yüzde 30’una ikinci kere gidilecek. Üçüncü konut ziyaretimiz var. Seçime kadar temas kurmaya devam edeceğiz.
‘AKP, KİRA ARTIŞINA YÜZDE 25 YASAL HUDUT GETİREREK SORUNU DAHA DA BÜYÜTÜYOR’
Ülkelerin gelişmişlik göstergelerinden biri de temel sorun alanlarını bitirmiş olmaları. Barınma sorunu, bu temel sorun alanlarının başında gelen bir husus. Yakın vakte kadar en büyük 20 iktisat içinde olan Cumhuriyet’imiz, 100. yılına gidiyor. Geride bırakılan vakitte elde edilmiş tüm birikimi eriten AKP iktidarları, ülkenin temel problemleri ortasına barınma sıkıntısını da ekledi. Yalnızca İstanbul’da 1 milyonun üzerinde boş konut varken vatandaşlarımız, fahiş mesken meblağları yahut kiralarla uğraş etmek zorunda bırakıldı. Enflasyon karşısında satın alma gücünü yitirmiş toplum, muhtaçlığı olan konutu alamadığı üzere olağanüstü sayılara erişmiş kiralar karşısında piyasanın vicdanına itildi. Dar gelirli yurttaşı evvelamesi gereken TOKİ vb. kurumlar kent rantına dayalı lüks konut projelerine kaynak ayırırken kirada oturan İstanbullular mesken sahiplerinin tahliye talebiyle karşılaşıyor. Devletleşen AKP, konut siyaseti geliştirmek yerine kira artışına yüzde 25 yasal hudut getirerek sorunu çözeceğini var iseyarken sorunu daha da büyütüyor. Yasal düzenleme öncesi kiracılar ile pazarlık ederek uzlaşmayı yeğleyen konut sahipleri, düzenleme daha sonrasında artık direkt tahliye talebi ile geliyor. Araştırmalar bize gösteriyor ki Türkiye’de kiracıların sırf yüzde 7,1’i kirasını ödemekte zorlanmıyor.”
İktidar olduktan daha sonra da beşerlerle bağlantı kurmaya devam edeceklerini belirten Kaftancıoğlu, “80 Günde Devr-i Alem çalışmamızla birlikte İstanbul’daki 2 milyon 273 bin 754 hanenin kapısına, CHP örgütleri tarafınca gidildi ve zilleri çalındı. Şu anda bile bu kapılar, alanda bulunan öbek sorumlularımız tarafınca çalınmaya devam ediyor. Evvelce aşikâr yerlerde çaldığımız kapı, hızımıza kapatılıyordu. Artık karşımıza çıkan vatandaşa ‘Nasılsın’ diyoruz, tenkitlerini alıyoruz, yardımcı olacağımız bir mevzu var ise yardımcı oluyoruz, CHP iktidarında meselelerin nasıl çözüleceğini anlatıyoruz, vatandaşı ikna etmeye çalışıyoruz. Ne keyifli ki vatandaş ikna bu konuda” dedi.
‘VATANDAŞ UNUTULMAKTAN RAHATSIZ’
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a yönelik kelamları niçiniyle hakkında açılan soruşturma kapsamında pazartesi günü tabir vereceğini açıklayan Kaftancıoğlu, şunları söylemiş oldu:
“Umut kapıda diyerek, vatandaşa ulaşma konusunda hepimiz eşit sorumluluk hissiyle bunu yapıyoruz. Bir gün kapınızı genel liderimiz, milletvekilimiz, öbek sorumlumuz, CHP üyesi çaldığında, herkes eşit sorumlulukta bunu yapıyor. Vatandaş artık kendisinin unutulmasından, bilhassa iktidar tarafındaki siyasetçiler tarafınca bir ‘nasılsınız’ bile denmemesinden o kadar rahatsız ki hepimiz bunu deneyimledik. Her bir arkadaşımız, yaptığı konut ziyaretini sisteme giriyor. Her bir hane ziyareti daha sonrasında notlar alınıyor. Öbek sorumluları, herkes, bu bilgiyi gorerek faydalanıyor. Vatandaşın problemini çözmekte bize katkı sunar hale getiriyoruz. İstanbul’da bulunan 4 küsur milyon hanenin yüzde 50-51’inin kapısı çalınmış durumda. İkinci ziyaretler, üçüncü ziyaretler… İktidar olduktan daha sonra da vatandaşla bağlantı kurmaya devam edeceğiz.
‘BUGÜNE KADAR YAPMADIĞIMIZI KAPATACAĞIZ’
Karşımıza çıkan vatandaşa ‘Nasılsın’ diyoruz, tenkitlerini alıyoruz, yardımcı olacağımız bir bahis var ise yardımcı oluyoruz, CHP iktidarında anlattığı problemlerin nasıl çözüleceğini anlatıyoruz, vatandaşı ikna etmeye çalışıyoruz. Ne keyifli ki vatandaş ikna bu bahiste. Vatandaşa yemin ettiğimiz için, vatandaşın meselesini daha kuvvetli bir biçimde duyurabilmek için bu basın açıklamasını yapıyoruz. Vatandaşın gerçekliği İstanbul’da gerçekten haber. İstanbul’un gerçekliği buyken, kimin ne dediği, ne demediği, ne giydiği üzerinden algılar değişirken siyasetin vazifesi, vatandaşın sesini duymak ve duyurmaktır. Şu ana kadar CHP’ye gelen en büyük tenkit; ‘Şimdiye kadar niçin yoktunuz? Bizi makus idareye, yoksulluğa, yokluğa mahkum bıraktınız’. Haklılar. Geçmişten bugüne kadar yapmadığımızı kapatmak için daha fazlaca gideceğiz. Bu eksiğimizi gidereceğiz.
‘İKTİDARA ARACILIK YAPMAKTAN USANDIK’
İktidara aracılık yapmaktan usandık. Her kapıyı çaldığımızda, iktidara oy veren seçmen, ‘Benim ne kapımı çalan var, ne kaygımı goren var, iletin buradan’ diyor. Ben de diyorum ki buradan; şayet o vatandaşın oyuyla iktidara geldiyseniz, o vatandaşın eleştirisi var ise CHP’nin özgüvenli hali üzere dinleyin. Yanlışınız var ise düzeltirsiniz. Niyetiniz yok, o farklı bahis. Fakat o vatandaşla temas kurun. Hangi partiye oy vermiş olursa olsun vatandaş, kendini uzaklaştırılmış, kıstırılmış hissediyor.
‘İNSANLARIN OY VERDİĞİ PARTİ FARKLI, KEDERLERİ AYNI’
Eğitimiyle, çalışmasıyla, üretimiyle zenginleşen de kalmamış İstanbul’da. Yoksulluğun niteliklisi olur mu diyeceksiniz? Dört üniversite bitirmiş, doktorasını yapmış, meskenini geçindirecek ekmek götüremeyen kişi var ise… Bugünün iktidarı Adalet ve Kalkınma Partisi, -hiç bir hususta eşitliğe inanmadığını görüyorum- bir hususta eşitliği başardı. Beşerler yoksullukta eşitlendi. İstanbul’da insanların görüşü, oy verdiği parti farklı, sıkıntıları tıpkı.
‘KADIN KARDEŞİMİZ BAŞÖRTÜSÜNÜ TUTTU’
Bana şahsen kapıyı açan bayan kardeşimiz, kendisiyle dertleşirken başörtüsünü tuttu, ‘Gel, yalnızca bunu diye diye bizi fakirleştirdiler. Ben ister başımı açar ister kapatırım. Benim başörtümle ilgili televizyonlarda konuşacağına, benim çocuğum hasta… Benim sıkıntımla ilgili hiç bir şey yapmıyorlar’ dedi. Bayanlar, yaşadıkları gerçeklik konusunda fazlaca daha kararlı. Yabancı uyruklularla da karşılaşıyoruz. Vatandaşlar, öfkeyi sığınmacılara, yabancı uyruklulara, göçmenlere yöneltmiş durumda. Kapıyı çalıyoruz, ‘Ben minimum fiyata iş bulamıyorum, yarısına Suriyeliyi çalıştırıyorlar’ diyor. Vatandaşın, İstanbul’da bu derece yabancı, sığınmacı bulunması konusunda haklı olduğu noktalar var.
‘BU ÖFKYİ ANLAMAK LAZIM’
Anlamak lazım bu öfkeyi. Zira konuta gidiyoruz, kapıyı çalıyoruz, ‘Ben minimum fiyata iş bulamıyorum. Zira taban fiyatın yarısına Suriyelileri çalıştırıyorlar’ diyor. Kapıyı çalmışız, bir bayan, ‘Restoranda bulaşıkçılık yapıyordum. İşimi de uygun yapıyordum. Eşim hasta. Diğer gelir kaynağımız yok. Lakin benden daha ucuza bir Suriyeli işe alındı’ diyor… Vatandaş kendi ekmeğinin ortağı gördüğü yabancıya kendi sözüyle düşman ve o günden güne vatandaşta artan bir öfkeye sebep olduğunu sohbetlerde ya da aldığımız notlarda görüyoruz.
‘AKP’Lİ BELEDİYELERİN RANT DÖNÜŞÜMLERİ KARŞIMIZA ÇIKIYOR’
bir daha çaldığımız kapılarda karşımıza çıkan gerçeklik, zelzele gerçeği ve kentsel dönüşüm. Son periyotta bilhassa konut ziyaretlerinde, en az bunun kadar, tahminen bundan daha fazla barınma sorunu gündeme getirilmeye başlandı. ‘Ev sahibimle de çok düzgün geçiniriz. hiç bir sorun yok. Makul artırımlarla biz yönetim ederdik. Fakat bu süreçte mal sahibim artırım yaptı. Ödeyemiyorum. Ben, mal sahibimi de anlıyorum’ diyor. Lakin bütün diyaloglar bu türlü olmuyor. Vatandaş demiş; ‘Evim yok, kiradayım, konut sahibi beni çıkarıyor. İstanbul’da çadırda mı yaşayacağım?’ Bu ortada kiracılar mutsuz da mal sahipleri memnun mu? Hayır. İstanbul’da kiraya verecek konutu olanlar da ‘Ben keyfimden kiracı çıkarmıyorum, ben de geçinemiyorum’ dediği için birbirini tetikleyen bir biçimde süreçler devam ediyor. Kentsel dönüşüm dediğimizde, daha doğrusu vatandaştan gelen bildirilerde zelzele gerçekliği aslına bakarsan vatandaşın gündeminde lakin mahrum barınması, beslenmesi o kadar fazlaca ön plana çıkmış ki sarsıntı gerçekliği, vatandaşın bizimle yaptığı sohbetlerde yeri ve konusu gelirse, ‘aslına bakarsanız İstanbul’da bir zelzele olacak, asıl bu biçimde ne yapacağız’ derdi. Lakin öteki sıkıntılar bu kadar yakıcı ki zelzele üzere tedbirli ve öncelikli bir mevzuyu bile vatandaş kendi gündemine alamıyor. Kentsel dönüşümle ilgili esasen barınma sorunu var. Vatandaşın hali ortada. İktidarın yapmadıkları ortada. Bir de bilhassa AKP’li belediyelerin olduğu yerde rant uğruna dönüştürülen ve yapılan ve devam eden çalışmalar da ziyaret ettiğimiz hanelerde çoğunlukla karşımıza geliyor.
‘SAĞLIĞA VE İLACA ERİŞİMDE VATANDAŞLARIMIZ SORUN YAŞIYOR’
Hani diyorlar ya ‘Biz sıhhatte ihtilal yaptık, çığır açtık. Kent hastaneleri yaptık. Beş dakikada randevu alıyorsunuz. Sıhhatte bu kadar ihtilal yapılmışken nedir senin derdin’ diye. Bir kez konuttaki bayan, engelli çocuğu var ise nizamlı bir sureci hiç yok. Randevu almakta kasvet yaşıyorlar. Sıhhate erişimde eza yaşıyorlar. Artık beşerler hem yoksulluktan hem işsizlikten ilaca erişimde sorun yaşıyorlar. Bakın, ilaca erişimde; sıhhate erişimi geçtim artık.
‘UYUŞTURUCU BARONLARI İLE FOTOĞRAF VERİP UYUŞTURUCUYA TEMAS ETMİŞ ÇOCUKLARI GÖRMÜYORLAR’
İstanbul’da kapısını çaldığımız hanelerde bütün ailenin korkusu birebir. Başta fakir semtler olmak üzere İstanbul’un tüm ilçelerinde husus satışı ve kullanması, her insanın bildiği bir sırra dönüşmüş biçimde. Fakir ilçelerde aileler, çocuklarına bulaşması dehşetinin tesiri ile birlikte unsurun hangi fiyat aralıklarında satıldığına, kimlerin nerelerde sattığına ve yaygınlaştırma hallerine kadar tüm süreçlerine hakim vaziyetteler. ‘Çocuklarımızı sokağa top oynamaya göndermekten korkuyoruz. Çocuklara hap satıyorlar. Polise söylüyoruz; polis, Abla ben ne yapayım, yarım saat daha sonra bırakıyorlar diyor. Benim çocuğumun hatası ne, yoksulluk mu’ diyor. Bu işin vebali, uyuşturucu baronları ile fotoğraf verip de uyuşturucuya temas etmiş çocukları görmeyen siyasi iktidardadır.
‘İSTANBUL HALKI, ‘ARTIK İKTİDAR DEĞİŞSİN’ DİYOR’
İstanbul halkı, artık belirsizlik, tasa, güvencesizlik durumunda bir, iki ayda, mevcut siyasi iktidarda söylenen kelamlar, verilen vaatler ne olursa olsun gerçekliğinin değişmeyeceğinin farkında. İstanbul halkı, ‘Artık iktidar değişsin’ diyor. ‘Oy verdim lakin elim kırılsın’ diyenler de var. Kırılmasın. Onlar, ülkeye hizmet edecekler inancıyla oy verdi. Oy veren seçmenin oyuna ihanet edenlerdir hatalı olan. İstanbul halkı, ‘Bir an evvel seçim olsun, bir an evvel bizim sıkıntılarımızı goren, siyaseti kendisini ve etrafını zenginleştirmek için değil benim problemlerimi çözmek için yapacak iktidar gelsin’ temennisinde.
İstanbul’da ziyaret ettiğimiz haneler, Türkiye’deki seçmenin yüzde 10’unun üzerinde. ‘80 günde bitirebiliriz’ dedim, ama mahkemeler, cezalar oldu. Vatandaşın gündemi haricinde bizleri meşgul ettiren gündemler oldu. Yaklaşık 60 günde yüzde 50’yi yaptık. 80 günde tamamını bitiremeyeceğiz. Bizlerden çalınan günleri hesaba katarak 100 günde bitireceğiz. İkinci mesken ziyaretlerine başlayacağız. Bu konutların yaklaşık yüzde 30’una ikinci kere gidilecek. Üçüncü konut ziyaretimiz var. Seçime kadar temas kurmaya devam edeceğiz.
‘AKP, KİRA ARTIŞINA YÜZDE 25 YASAL HUDUT GETİREREK SORUNU DAHA DA BÜYÜTÜYOR’
Ülkelerin gelişmişlik göstergelerinden biri de temel sorun alanlarını bitirmiş olmaları. Barınma sorunu, bu temel sorun alanlarının başında gelen bir husus. Yakın vakte kadar en büyük 20 iktisat içinde olan Cumhuriyet’imiz, 100. yılına gidiyor. Geride bırakılan vakitte elde edilmiş tüm birikimi eriten AKP iktidarları, ülkenin temel problemleri ortasına barınma sıkıntısını da ekledi. Yalnızca İstanbul’da 1 milyonun üzerinde boş konut varken vatandaşlarımız, fahiş mesken meblağları yahut kiralarla uğraş etmek zorunda bırakıldı. Enflasyon karşısında satın alma gücünü yitirmiş toplum, muhtaçlığı olan konutu alamadığı üzere olağanüstü sayılara erişmiş kiralar karşısında piyasanın vicdanına itildi. Dar gelirli yurttaşı evvelamesi gereken TOKİ vb. kurumlar kent rantına dayalı lüks konut projelerine kaynak ayırırken kirada oturan İstanbullular mesken sahiplerinin tahliye talebiyle karşılaşıyor. Devletleşen AKP, konut siyaseti geliştirmek yerine kira artışına yüzde 25 yasal hudut getirerek sorunu çözeceğini var iseyarken sorunu daha da büyütüyor. Yasal düzenleme öncesi kiracılar ile pazarlık ederek uzlaşmayı yeğleyen konut sahipleri, düzenleme daha sonrasında artık direkt tahliye talebi ile geliyor. Araştırmalar bize gösteriyor ki Türkiye’de kiracıların sırf yüzde 7,1’i kirasını ödemekte zorlanmıyor.”